– Hallo! Met Gerrit.
– Gerrit, met J.P.!
– Dag vriend. Wat kan ik voor je betekenen, hahaha?
– Gerrit, ik zag je in Buitenhof, bij Witteman. Wist ik wel, dat je daar zou optreden?
– Balkie, hoe kan ik nou weten, wat jij al dan niet weet, hahaha.
– Nee Gerrit, ik bedoel: je spreekt daar ineens een hele zin uit, die NIET in het kabinetsberaad is voorbereid.
– Ja Balkie, verkiezingstijd hè? Ik was de hele zaterdag niet op TV, dus… hahaha.
– Gerrit, ik ben serieus, het kan niet zo zijn dat jij…
– Balkie, het kan WEL zo zijn dat ik iets zeg, dat jij niet verwacht, hahaha.
– Gerrit, je weet hoe we Maria vorige week onder handen namen, toen ze zomaar iets aardigs over nota bene een buitenlandse student zei! Onacceptabel!
– Balkie. Dit ging wél over mijn portefeuille. Niet letterlijk natuurlijk, hahaha.
– Genoeg, Gerrit, je luistert niet naar me!!!
– Klopt, Balkie, klopt! Hahaha.
– Hoe kom je erbij, Gerrit, om de burgers aan te moedigen hun belasting niet te betalen als ze in een bepaalde gemeente wonen?
– Beste Balkie. Maak je niet zo druk. Ik hoorde net van een ambtenaar dat er een foutje in die berekening zat. Ze hadden de komma verkeerd gezet, hahaha.
– Gerrit, ik zie je morgenochtend om 9 uur in het Torentje. Ik zal je nog één keer uitleggen wat die normen en waarden zijn, waarover we het laatst bij de lunch hadden. Iedere burger moet altijd op tijd zijn belasting betalen, dat is een norm van grote waarde!
– Balkie, ontspan nou toch. Ik zal maandagavond tijdens mijn spreekbeurt in Haarlem wel even zeggen dat nu blijkt dat die cijfers niet klopten. Geen haan die er dan nog naar kraait, want die zijn allemaal opgehokt, hahaha.
– Het was een grote fout van je, Gerrit. Erg dom.
– Hé, let op je woorden, Jan Peter. Vergeet één ding niet: Gerrit Zalm maakt nóóit fouten.
Tuut-tuut-tuut