Tennis is één van mijn favoriete kijksporten op tv. En dan vooral de grandslamtoernooien, met voorkeur voor Roland Garros en Wimbledon. Ooit zal ik een dag rondlopen tijdens één van die toernooien. Een trip naar Parijs of Londen is immers ook niet te versmaden.
Ik verbaas me de laatste jaren wel over dat gedoe met die handdoeken. Ik bedoel: alle spelers en speelsters dragen zolang ik me kan herinneren een zweetband. Vaak zelfs twee. En niet van die kleintjes hoor. Meestal een formaat dat groot genoeg is om de afwas van een gemiddeld weeshuis weer mooi droog in de kast te krijgen.
Maar de dames en heren willen méér! Dus wordt na iedere pauze een levensgrote handdoek meegenomen naar de baseline. De dienstdoende ballenjongen of ballenmeid staat begerig te wachten, tot ze het kleinood mogen aannemen. De handdoek komt op een handige plek te liggen. Dat móet ook wel, want na iedere ballenwisseling – of die nu drie of drieëndertig slagen lang was – geeft de dienstdoende ster met een nauwelijks zichtbaar handgebaar aan dat de handdoek moet aanrukken.
Omzichtig worden de in theorie aanwezige zweetdruppels van het gelaat geboend, de handpalmen afgedroogd en het handvat van het racket weer bruikbaar gemaakt. Met een nonchalant gebaar wordt de handdoek weer richting de ballenjongen gegooid. Het ritueel kan zich eindeloos herhalen, maar dan wel tot het laatste matchpoint.
Tot mijn verbazing zag ik laatst Rafaël Nadal zelfs met twee (2!) handdoeken richting baseline sjokken. Hij verdeelt ze eerlijk over de forehandside en de backhandside, qua ballenjongen of ballenmeisje. Waarom uitgerekend de populaire Spanjaard deze nieuwe trend heeft ingezet, is me onduidelijk. Mensen uit warme landen zweten toch minder dan wij koudbloedige West-Europeanen? Of zweet Nadal méér dan vroeger, nu hij geen mouwloze tennisshirts meer draagt (tot teleurstelling van het grootste deel van het tennis kijkende vrouwvolk)? Ook heb ik nog niet echt door, hoe Rafa de beide handdoeken inzet. Willekeur zal het niet zijn, maar de logica in het gebruik is me tot nu toe nog niet duidelijk geworden.
Er gaan geruchten dat Nadal vanaf de US Open behalve de twee handdoeken, ook een middelformaat partytent meeneemt. Hiermee kan hij tussen de te spelen punten door even wegduiken voor de brandende zon. De stap naar een butagas gasstelletje kan dan niet ver weg meer zijn. Tennis is definitief geen elitesport meer.
‘Game to mister Nadal. New towels, please!’