Eind 2005, zes dagen feest op de radio.
Laat duizenden mensen samen een miljoen stemmen uitbrengen. Zet de 2000 songs met de meeste stemmen op volgorde. Laat ze horen, van Beatles op 2000 tot Boudewijn de Groot op 1. Praat er niet doorheen, doe geen belspelletjes, gebruik het nieuws, de STER en in mijn geval ook Borsato voor toiletbezoek, en je hebt zes dagen superboeiende radio. Simpeler kan het niet, en toch geef ik me er nu al jaar-in-jaar-uit volledig aan over. Radio van de bovenste plank. Goede niet schreeuwende discjockeys. Ik word een ouwe lul? Zal best.
De radio stond aan, letterlijk dag en nacht. Word ik ’s nachts een keer wakker, hoor ik de wekkerradio. Moet ik weg, wacht ik op een minder goed nummer om snel naar de auto te lopen. Dan mis je tenminste niks dat de moeite waard is.
Ik realiseer me hoeveel muziek voor me betekent. Tuurlijk, die bijna zeshonderd lp’s en cd’s staan niet voor niets in de kast. Ik schat dat ruwweg de helft van de 2000 nummers ergens in mijn verzameling te vinden zijn. Waarom klinken ze vooral nu zo goed? Veel nummers opnieuw ontdekt. Soms, voor mij onbekende dingen, die ik ineens verrassend goed vind. Dan, ineens een nummer verrassend hoog. Nooit van gehoord? Hoe kan dat? Stemmen mensen daarop? Of is de lijst gemanipuleerd, zoals veel zeggen als ze horen dat Bohemian Rhapsody voor het eerst niet op 1 staat? Het maakt me niet eens uit.
De lastigste momenten zijn de uitzendingen van Top 2000 A-Go-Go op TV3, want dan kun je niet tegelijkertijd naar de radio luisteren. Matthijs van Nieuwkerk praat het fantastisch aan elkaar en slaat voortdurend de juiste toon aan. Zijn kompaan Leo Blokhuis is een fenomeen die de juiste kennis toevoegt. Zijn reportages over bekende (ex-) sterren boeien. Zelfs Chi Coltrane verschijnt op het scherm. Zie ook oude beelden van haar, en ik snap ineens weer waarom ik haar vroeger zo leuk vond.
Rick van der Linden van Ekseption, een ander jeugdidool, voor de camera. Destijds een expressieve wildebras, nu een beetje sullige man. Helaas belandt hij luttele dagen na de opname in het ziekenhuis. Herseninfarct. Word je toch weer even stil van.
Een leeg gevoel als het op oudejaarsavond over is. Afkicken! Maar genoeg nieuwe ideeën om de komende tijd weer eens een elpeetje op te zetten.