Bedelen

Zou Parijs erg veranderd zijn? Dat was voor mij een vraag, toen ik de afgelopen vier dagen in de Franse hoofdstad was. Veertien jaar geleden was ik er voor het laatst. En nu dan weer terug: heerlijk! Onderduiken in de krankzinnige drukte van een wereldstad. Camera mee, rugzak mee, en kilometers wandelen. Terrasje pakken. Een kwartier op een bankje zitten, mensen kijken. Op de Champs Elysées zie ik nog restanten van de inhuldiging van president Hollande. Kilometers dranghek langs de stoeprand. Om de dertig meter wappert de Franse driekleur. Daarnaast hebben die ‘nationalistische Fransozen’ steeds een Europese vlag opgehangen. Zou in..

Lees verder!

Beste Pim,

Eén ding is duidelijk: doodgeschoten worden is geen lolletje. Voor jou niet. Voor je familie niet. Voor je vrienden niet. En voor je hondjes niet. Kortom: een walgelijke, laffe daad. Daarover zijn we het snel eens. Je leven eindigde waar je nog grootse plannen had. Plannen die Nederland beter moesten maken. De politiek terug naar de gewone mensen! Ik had zelf nooit het idee dat ik de politiek was kwijtgeraakt, maar blijkbaar vond jij dat mij dat wél was overkomen. En Nederland moest maar eens schoon schip maken met die onstuitbare stroom niet-Nederlanders die hier de boel kwamen verzieken en..

Lees verder!

Koken

Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel aan koken. Eigenlijk is het geen eens een hekel. Ik kán het gewoon niet! En daar zit ‘m nou ook net de kneep: dat gelooft gewoon niemand. Familie, vrienden, collega’s, en waarschijnlijk ook wel de lezers van dit stukje; allemaal denken ze dat mijn zogenaamde onvermogen een behoorlijke maaltijd op tafel te zetten, een uitvlucht is. Om toch maar vooral onder de morele verplichting uit te komen, ook eens een acceptabel maal voor een mannetje of wat te produceren. Vergeet het maar, ik begin er echt niet aan! Ook om..

Lees verder!

Vakantiebeurs

Vandaag naar de Vakantiebeurs. Ik besluit de reis Zoetermeer-Utrecht per trein af te leggen. Een NS-mevrouw galmt een ongetwijfeld belangrijke maar onverstaanbare boodschap door de stationshal, pal boven de A12. Waarom staat er geen trein genoemd in de kastjes boven het perron? Na tien minuten davert de NS-stem weer langs. Grotendeels weer niet te volgen, maar twee passages ontcijferde ik. Bij station Ypenburg zijn er problemen met het spoor, en in de richtingen Den Haag en Gouda is er beperkt treinverkeer. Twijfel slaat toe: welke spoorproblemen zijn er precies? Wanneer komt er dan wél een trein? Mijn medereizigers blijven opvallend..

Lees verder!

The woman in black

Met twaalf anderen deel ik de bioscoopzaal deze zondagavond. The woman in black. Gemaakt door Hammer, Brits producent van de betere horrorfilm. Vooral succesvol in de jaren 50 en 60. En nu weer terug aan het horrorfirmament. Horror is een favoriet genre van me. Alle horror? Nee, liever geen rollende hoofden, vleesdoorklievende kettingzagen, extreem gillende highschoolmeisjes, gutsende bloedstromen en andere botte grofheden. Dan toch liever subtiele schokeffecten, doordacht camerawerk, een ontwakend skelet op zijn tijd en veel mist, regen en onweer. In die zin kwam ik aan mijn trekken in The woman in black. Het verhaal. De jonge advocaat Arthur..

Lees verder!

Loze kreten

“De crisis in de eurozone bewijst dat de eenheidsmunt ziek is.” Dat de uitkomst van het onderzoek me niet zou verrassen, wist ik wel. De superonderzoekers van Blonde Greet bevestigen al in de eerste zin van het rapport alle beschuldigingen over hun vooringenomenheid. Dat had ik nou ook weer niet verwacht. Hoe kwam Geert erbij dit onderzoek te laten doen? Denkt hij zelf dat het goed is om de euro in te wisselen voor de gulden? Vast niet. Maar bij Geert werkt dat anders. Geert zoekt vooral stemmen. Volgelingen, die hem meer macht geven in de Nederlandse politiek dan de..

Lees verder!

Oude vingers, rappe tonen

Het eerste dat opvalt: veel minder fans dan ik verwacht. Regelmatig bezoek ik concerten van artiesten die in de 60-er of 70-er jaren beroemd werden. Vanavond is het de beurt aan Jan Akkerman met band. Ik dacht dat de Zoetermeerse Boerderij bommetje vol zou zijn. In de zaal zie ik dat de trap naar het balkon is afgesloten. Dat betekent één ding: niet uitverkocht! Vijftien minuten voor het begin loop ik zelfs nog moeiteloos naar de voorste rij. Precies één rijtje verstokte fans vóór me. Ik ga rechts staan, dicht bij de toetsenist. Van mijn vader erfde ik de voorliefde..

Lees verder!

Brood op de plank

Plotseling is hij daar weer. Om in de populaire talkshow uit te leggen hoe zijn brood vandaag de dag op de plank komt. Een wat saai stemgeluid met licht accent. Woorden komen hortend zijn mond uit. Zo op het oog nog altijd een sympathieke uitstraling. Op een vraag van de interviewer bevestigt hij dat alledrie zijn huizen nog steeds te koop staan. Vanwege dat brood en die plank, legt hij uit. Hij bestrijdt zijn hele leven al dat –ie ijdel is. Hij, de bankeigenaar die veel Nederlanders in staat stelde zich suf te consumeren en de prachtigste hypotheken af te..

Lees verder!

Méér belasting, alstublieft!

“Wij willen méér belasting betalen!” De hartekreet kwam deze week van een groep Amerikanen, die graag zelf een grotere steen bijdragen aan de crisisbestrijding. Hoe kwamen ze tot die gedachte, zou je je afvragen. Simpel: onder Bush Jr is die groep extreem bevoordeeld en het welvaartsverschil werd groter dan ooit. Zelf spreken ze van ‘onbeschaamd’. En dat de armoe in de USA torenhoog werd, is algemeen bekend. Obama heeft daaraan nog niet veel veranderd, helaas. Dezelfde denivellering als het Nederlandse kabinet nastreeft. Ziet u in Nederland een zelfde protest ontstaan? Een Charlie Aptroot, het boegbeeld van hardrijdend Nederland, die zijn..

Lees verder!

The Zombies: 50 years in concert

Voor de zesde keer in zeven jaar ben ik erbij, als The Zombies afgelopen vrijdag in de Zoetermeerse Boerderij optreden. Het lijkt misschien of deze band al een eeuwigheid bestaat. Nou, dat klopt ook wel, want ze vieren in 2011 hun 50th Anniversary. Logisch dat veel jongeren ze niet kennen en net zo logisch, dat de gemiddelde leeftijd van het publiek hoger ligt dan mijn 53 lentes. Eén van de leuke kanten van The Zombies vind ik, dat de bepalende gezichten van de Britse band nog altijd van de partij zijn: Rod Argent en Colin Blunstone. Over hen verderop meer…

Lees verder!