Al een paar jaar geleden zag ik tijdens een boottocht door de Rotterdamse haven vanaf de boot een wijk met veel moderne woningbouw. De architectuur sprak me aan. Ik nam me voor een keer met de reflexcamera om de nek die wijk te verkennen. Op zoek naar de voor mijn foto’s vaak typerende vormen bestaande uit lijnen, vlakken, herhalende vormen en spiegelingen. ‘Ha, lijntjes!’, zeggen mensen in mijn omgeving al snel als ze mijn foto’s zien.
Pas gisteren loste ik die belofte aan mezelf in. Ik ging met de Randstadrail naar de halte Rijnhaven. Ik had een tijdje terug gezien dat die bewuste woningen op loopafstand van Rijnhaven liggen. Het was een dag met volop zon, en winters was de temperatuur nog altijd niet. Bij het verlaten van het station zag ik al direct, dat ook dit weer een oude wijk is waar men volop bezig is met moderniseren en opknappen. Ik heb bewondering voor de aanpak van de Rotterdammers, stap voor stap geven ze de stad een nieuw maar eigen smoel. Erg knap, vind ik. In het bij fotograferen gebruikelijke tempo slenter ik richting het nieuwbouwgedeelte van de wijk. Regelmatig zie ik aardige punten om vast te leggen. Oude gevels in verval, nieuwe moderne gebouwen met op de achtergrond oude bouwvallen. Die tegenstelling bevalt me altijd goed.
Katendrecht
Zo langzamerhand kom ik in de richting van de nieuwbouw, die inderdaad erg vierkant en blokvormig oogt. Gek genoeg zag het er vanaf het water meer fotogeniek uit dan op deze middag. Het kan me vanmiddag niet inspireren tot bijzondere foto’s. Geen probleem, ik weet uit ervaring dat als je maar blijft doorlopen de fotomomenten vanzelf komen. Aan allerlei uitingen zie ik trouwens dat dit de beroemde (beruchte?) wijk Katendrecht is. Katendrecht ken ik alleen maar van de verhalen dat het een hoerenbuurt is, waar vooral zeelui hun verzetje vonden. Van die wilde historie valt niet veel meer terug te zien. Het enige dat ik op dat vlak tegenkom is een kroeg met de naam De Ouwe Hoer. That’s all folks!
De weg langs het water volgend, kom ik vanzelf bij de SS Rotterdam uit. Het voormalige cruiseschip dat tegenwoordig allerlei andere doelen dient. Bars, restaurants, hotel, feestzalen, congressen. Dat soort dingen. Het is een imposant schip, maak een paar aardige plaatjes (althans: dat hoop je altijd) en loop door. Na de bocht zie ik diverse Rotterdamse attracties. Aan de overkant van het water de Euromast, verderop de Erasmusbrug en de Kop van Zuid. Zo slenter ik verder in wat meer bekende richting, alhoewel ik dat gebied nog nooit van deze kant ben benaderd. En dat geeft – fotografisch gezien – toch wel weer een leuke nieuwe invalshoek. Eerst kom ik het Rotterdamse icoon Ketelbinkie nog tegen, niet ver van De Ouwe Hoer.
Mooie middag
Maar dan loop ik uiteindelijk in bekende richting: Hotel New York, Fotografiemuseum en heel wat andere moderne bouwwerken er omheen. Ik voel me in mijn element. Zet zowaar een keer de 300 mm-telelens op de Nikon, om New York en zijn wolkenkrabberomgeving in een bijzondere uitsnede vast te leggen. Veel gebruik ik de telelens niet bij dit soort fotowerk; ik verbaas me er altijd over hoeveel foto’s ik tot volle tevredenheid met de standaardlens maak (35 tot 100 mm brandpuntafstand). Eenmaal over de Erasmusbrug gelopen, duik ik het eerste metrostation in dat ik tegenkom. Het was een mooie fotografiemiddag! Ik weet zeker dat er een paar geslaagde opnames bij zitten. Hieronder zie je drie voorbeelden.
Bekijk de volledige oogst door op de foto’s te klikken, of op deze link naar Flickr.
